همه ما دوست داریم از ما قدردانی بشه. درسته؟ ولی تا به حال فکر کردید که چرا؟ چه چیزی قدردان ما بودن رو اینقدر تاثیرگذار می‌کنه؟
توی این مطلب پنج دلیل احتمالی وجود داره درباره این که چرا وقتی دیگران از ما قدردانی می‌کنند، ما رو تحت تاثیر قرار می‌دن، قلقلک می‌دن و ما رو خوشحال می‌کنند.
به ما ارزش داده می‌شود
ما کار خوبی انجام می‌دیم و یک نفر «متشکرم» گرمی یا سرتکان دادن یا حرکتی اطمینان‌بخش نثار ما می‌کنه. یا شاید شعری رو به اشتراک می‌ذاریم، یک پروژه هنری رو نشون می‌دیم یا شیر آبی که نشتی داره رو تعمیر می‌کنیم و بابتش مورد تحسین و تایید قرار می‌گیریم. در اون لحظه کسی برای ما ارزش قائل شده و در میان شتاب این زندگی به ما توجه می‌کنه. چیزی درباره ارزشمند واقع شدن وجود داره که به ما احساس خوبی می‌ده، اگه بتونیم اجازه بدیم که کامل اون رو بپذیریم.
کودکان باید احساس ارزشمندی داشته باشند تا به تدریج بتونن خودشون رو هم از درون با ارزش ببینند. ما احساسمون درباره خودمون رو از نحوه مورد ارزش واقع شدن توسط دیگران به دست میاریم. اگر انعکاس مثبت دریافت کنیم، نسبت به خودمون احساس خوبی داریم.
به عنوان بزرگسال هم با بازخوردهای مثبت از محیطی که در اون قرار داریم رشد می‌کنیم. ارزشمند بودن و مورد قدردانی قرار گرفتن به ما کمک می‌کنه تا احساس ارزشمندی خودمون رو با احساس مثبت تقویت کنیم.
ما دیده می‌شویم
کسی که مورد احترام ماست، درباره مهربانی یا توجه ما اظهار نظر می‌کنه. یا کسی خوبی، خرد یا مهربانی ما رو تشخیص داده و بابتش قدردانه. وقتی فردی ویژگی‌هایی رو در ما تشخیص می‌ده که ما خودمون هم بابتش قدردان هستیم، احساس خوبی داریم چون دیده شدن حس خوبی داره.
ممکنه این ریسک رو بپذیریم و احساساتی که نسبت بهشون آسیب‌پذیر هستیم رو با معشوق، دوست یا تراپیستمون به اشتراک بذاریم. اون افراد به جای این که ما رو قضاوت یا اصلاح کنند، با مهربانی و گشاده‌رویی به ما گوش می‌دن و از این که درباره چنین چیز حساسی که در ما وجود داره بهشون اعتماد داریم، از ما قدردانی می‌کنند. وقتی غم، ترس یا شادی خودمون رو به اشتراک می‌گذاریم، از دیده‌شدن و مورد قدردانی قرار گرفتن احساس خوبی داریم.
ما دوست داشته می‌شویم
مورد قدردانی قرار گرفتن با دوست داشتن همراهه. اگر به کسی فکر می‌کنید که شاید به خاطر مهربانی، دلسوزی یا نگرش باز و دوستانه‌اش قدردانش هستید، احتمالا اون شخص رو دوست دارید. چیزی درباره دوست داشتن و دوست داشته شدن وجود داره که قلب ما رو گرم می‌کنه و لبخند رو به لب‌های ما میاره.
شاید عاشق کسی بودن آسان‌تر از دوست داشتن اون فرد باشه. شاید شما عاشق یکی از والدینتون هستید ولی واقعا اون والد رو دوست ندارید یا شاید نسبت به یکی از شرکای عاطفی سابقتون همچنان احساس عشق دارید اما ممکنه علاقه خودجوشتون رو نسبت به اون فرد احساس نکنید. شاید احساس کردید که مورد قضاوت قرار گرفتید و باعث بی‌آبرویی شدید یا اعتمادتون طوری خدشه‌دار شده که باعث شده احساس دیده نشدن و مورد قدردانی واقع نشدن داشته باشید. سخته کسی رو دوست داشت وقتی واقعا یا فقط از سر حدس و گمان حس می‌کنیم که مورد احترام، ارزش و قدردانی قرار نمی‌گیریم.
حس معنا را در زندگی ما عمیق‌تر می‌کند
وقتی کسی برای مقاله یا صحبتی از من قدردانی می‌کنه، به من یادآوری می‌کنه کاری که انجام می‌دم معناداره. شنیدن این که من به شکل کوچکی بر کسی تاثیر داشته‌ام، به زندگی من معنا می‌بخشه. دریافت پیام این که بر کسی تاثیر مثبت گذاشته‌ام احساس خوبیه.
روانپزشک اتریشی و بازمانده هولوکاست، ویکتور فرانکل، رویکردی برای روان‌درمانی ایجاد کرده که به اون «لوگوتراپی» می‌گه. این رویکرد نشان می‌ده که انسان‌ها با «اراده معنا» انگیزه می‌گیرند. ما زمانی رشد می‌کنیم که با احساس معنا و هدف زندگی کنیم. ممکنه زمانی که از معنا تهی باشیم، دچار لغزش یا افسردگی بشیم.
مورد قدردانی قرار گرفتن راهیه برای این که احساس کنیم برای دیگران مهم هستیم، در زندگی اون‌ها تغییر ایجاد می‌کنیم، برای ما ارزش قائل هستند و حتی عزیز شمرده می‌شیم. این که درباره کار خوبی که انجام دادیم یا شخصی که هستیم قدردانی دیگران رو بشنویم، معنا و ارزش داره.
ما را به هم وصل می‌کند
ما به عنوان انسان، مشتاق ارتباط هستیم. وقتی کسی در اون لحظه ارزشمند ما رو می‌بینه، از ما تمجید می‌کنه یا برای ما ارزش قائل می‌شه، اگر ما هم نسبت بهش پذیرا باشیم، یک ارتباط خودجوش شکل می‌گیره. احساس مورد قدردانی قرار گرفتن باعث تقویت ارتباط بین افراد می‌شه و به برآورده کردن حس اشتیاق ما به دلبستگی سالم کمک می‌کنه.
یکی از راه‌های ایجاد ارتباط اینه که چیزی رو به دیگران بدیم که خودمون هم به اون‌ها احساس نیاز می‌کنیم. ما می‌تونیم با توجه به چیزهای مثبت در دیگران و پیداکردن روشی خلاقانه برای انتقال احساسات مثبت خودمون نسبت به اون‌ها، سخاوتمندی رو وسعت بدیم.
روانشناسی مثبت‌گرا ما رو تشویق می‌کنه تا بدون انکار جنبه‌های منفی زندگی، روی چیزهای مثبت زندگی متمرکز بشیم. برای سیستم ایمنی و سلامت روان ما خوبه که حس مثبت ارتباط رو که از دریافت و ابراز قدردانی به دست میاد پرورش بدیم.
در نظر داشته باشید: وقتی کسی قدردانی می‌کنه، آیا می‌تونید اون رو همون‌طور که به سمت شما میاد دریافت کنید؟ وقتی کسی تشکر یا قدردانی می‌کنه، آیا می‌تونید از افکارتون دوری کنید و فقط اون رو بپذیرید؟ به جای این که حدس و گمان منفی داشته باشید، نفس بکشید، آرامشتون رو حفظ کنید و به خودتون اجازه بدید که بفهمید مورد قدردانی قرار گرفتن و ارزشمند واقع شدن چه‌قدر حس خوبی داره.
این نوشته ترجمه‌ای از بلاگ پست «Five Ways that Being Appreciated Nourishes Us» است که «آژانس محتوای نیم‌فاصله» آن را ترجمه کرده است.
