آیا به طور منظم ۱۲ ساعت در روز کار میکنید؟ آیا دعوتها رو رد میکنید و از مراقبتهای بهداشتی غافل میشید؟ یا به شوخی میگید که ورزش رو کنار گذاشتید و قهوه گروه غذایی مورد علاقتونه؟
یا شاید ایده مرخصی گرفتن رو دوست دارید ولی میدونید لحظهای که استراحت رو شروع کنید، به کار دیگری فکر میکنید که باید فوری انجامش بدید. یا شاید هم وقتی میبینید همسن و سالهای شما درباره آخرین لانچ محصول یا نقطه عطفی در شغلشون پست گذاشتن، محرکی رو حس میکنید که باعث میشه کارهای بیشتری انجام بدید؟ آیا نباید تا الان جلوتر از این باشید؟ اون یک ساعتی که قرار بود خودتون رو مهمون کنید ناخنهاتون رو مانیکور کنید چطور؟ اون زمان رو صرف ایجاد یک طرح کلی برای دوره آنلاینی کردید که ممکنه شما رو به مرحله بعد برسونه. بعدش میتونید استراحت کنید و جشن بگیرید. جدی دیگه فقط همین یکبار.
اگر هرکدام از اینها برای شما آشنا به نظر میرسه، پس ممکنه در چرخه بهرهوری سمی گرفتار شده باشید.
بهرهوری سمی چیست؟
بهرهوری سمی رو میشه به عنوان نیاز غیرقابل کنترل به احساس بهرهوری در هر زمان و به هر قیمتی توصیف کرد که میتونه برای سلامت روحی و جسمی شما مضر باشه.
جنی بلیک (Jenny Blake) پادکستر و نویسنده Free Time و Pivot ،Life After College میگه: «اگر حس میکنید که به طور مداوم، حتی زمانی که استراحت میکنید و قراره «هیچ کاری نکنید» هم کارایی دارید، ممکنه فردی باشید که کار رو به بهای سلامت روحی و جسمی و حتی روابطش در اولویت قرار میده و ممکنه درگیر بهرهوری سمی باشید.»
دیگر علائم هشداردهنده: تعهد بیش از حد به پروژهها، اولویت دادن به کمیت به جای کیفیت و تاثیر کار، مشکل در جدا شدن از کار و تکیه بیش از حد بر اراده برای انجام کارها. بلیک میگه: «این روش در بلندمدت قابل تحمل نیست. شما ممکنه نشانههای شدیدی رو تجربه کنید که نشان میده این نوع کار کردن برای شما فایده نداره. نشانههایی مثل فرسودگی شغلی، اضطراب، افسردگی و بیماریهای جدیتر.» نادیده گرفتن چیزی که ایشون به عنوان پرچمهای قرمز و زرد توصیف میکنه، ممکنه در نهایت به شما آسیب برسونه و نشان میده که چیزی اشتباهه و به جای پرداختن به مشکلات اساسی، رفتارهای ناشی از بیتفاوتی رو پیش بگیرید.
دکتر ویل کول (Dr. Will Cole) نویسنده کتاب Gut Feelings: Healing the Shame-Fueled Relationship Between What You Eat and How You Feel این باور رو تکرار میکنه: «اگر برای استراحت وقت نگذارید، بدن شما زمانی رو برای شما انتخاب میکنه که نتونید کار کنید.»
دکتر کول همچنین اشاره میکنه بهرهوری سمی اغلب با موفقیت اشتباه گرفته میشه. «این یک شکل پذیرفته شده از استرس و نمونههای از مرزهای ناسالم در فرهنگ ماست. بهرهوری سمی به عنوان یک نشان افتخار در نظر گرفته میشه و از جهات مختلفی جذاب به نظر میرسه. هیچ ایرادی نداره که موفق، سازنده و ماهر باشید ولی وقتی این به ضرر سلامتی شما تمام بشه، مشکلساز میشه.»
ویتنی گودمن (Whitney Goodman) درمانگر دارای مجوز در حوزه ازدواج و خانواده و نویسنده کتاب Toxic Positivity میگه: «به ندرت پیش میاد که وقتی تمام ارزش فردی خودمون رو به چیزی بیرونی گره میزنیم، این کار مفید واقع بشه. حتی به چیزی به ظاهر مثبت مثل «موفقیت». اگر کسی بیش از حد بر بهرهوری متمرکز بشه، ممکنه از استراحت یا دیگر روشهای خودمراقبتی صرف نظر کنه و این قطعا میتونه به مشکلاتی در رابطه با سلامتی منجر بشه.» جای تعجب نیست که وقتی این بهرهوری به سلامت شما آسیب میرسونه، روابط و عملکرد شما رو هم میتونه دچار مشکل کنه.
به ریشه موضوع بپردازید
ممکنه در نگاه اول به نظر برسه که بهرهوری سمی فقط درباره میل به دستاورد داشتنه، در صورتی که میتونه ریشه عمیقتری داشته باشه. مشکلات مربوط به ارزش خود، اعتماد به نفس و فشار آوردن در دوران کودکی برای رسیدن به عملکرد بهتر، تنها چند نمونه از عوامل زمینهای بهرهوری سمی هستند.
دکتر کول میگه: «گاهی اوقات نیاز به همیشه مشغول بودن و کاری انجام دادن و کارایی داشتن میتونه نشانهای از آسیبهای روانی حل نشده باشه. آسیبهای روانی فعلی و حتی آسیبهای روانی گذشته و آسیبهای روانی بین نسلی، همگی میتونن بر سلامت ما تاثیر بگذارند. مهمه که در زندگی خویشتننگر باشید و آگاهی و شهودتون رو درباره این چیزها بیشتر کنید تا متوجه شید که اینها بحشی از رفتار شما هستند یا بخشی از کارهایی هستند که برای سلامتی خودتون انجام میدید.»
بلیک بررسی رفتار رو تشویق میکنه. «در دو هفته آینده ناظر باشید: چه زمانی بهرهوری بیش از حد شما شروع میشه؟ هر چندوقت یکبار از کار انرژی میگیرید و در چه مرحلهای احساس خستگی میکنید؟ با آزمایشهای کوچک شروع کنید تا رفتارتون رو تغییر بدید. مثلا هر روز (یا هرهفته) یکساعت زودتر از ایمیل چک کردن دست بکشید. تا زمانی که بفهمید با این کار هیچ اتفاق فاجعهباری رخ نمیده. اگر بخشی از یک فرهنگ کاری سمی بزرگتر هستید، این تغییرات مثبت دشوار میشن. یا اگر برای یک مدیر سمی کار میکنید، ممکنه وقتش رسیده باشه که به دنبال برداشتن قدمهای بزرگتری باشید.»
خارج شدن از چرخه بیپایان
گودمن میگه: «وقتی هویت شما با بهرهوری گره خورده، کاهش سرعت میتونه واقعا ترسناک به نظر برسه. من به مردم توصیه میکنم حوزهای از زندگی رو انتخاب کنن و سعی کنن روی تعیین حد و مرز یا انجام کار کمتر در اون حوزه متمرکز بشن. اگر همیشه تمایل دارید تا دیروقت سرکار باشید و خودمراقبتی برای کار رو نادیده بگیرید، ممکنه بخواهید تعیین حد و مرز برای کنار گذاشتن موبایل و کامپیوتر در پایان روز رو شروع کنید. این کار رو با چند دقیقه زودتر در هر روز شروع کنید و به همین ترتیب پیش برید.»
و اگر اون صدای درونی بهتون میگه که همیشه نیازه کارهای بیشتری رو به سرانجام برسونید، گودمن چند راهکار ارائه میده که میتونید برای مقابله با این صداها استفاده کنید:
- «من با کاری که انجام میدم تعریف نمیشم.»
- «بهرهوری من و کار من تنها بخشی از من و زندگی منه.»
- «من اجازه دارم استراحت کنم و مراقب خودم باشم.»
بلیک میگه حتی این که متوجه این صدای درونی بشید هم یک پیشرفت بزرگ به شمار میره. «بفهمید که این صدا سعی داره چه کاری رو انجام بده. این صدا سعی داره شما رو از موفقبودن مطمئن کنه تا بتونید احساس امنیت کنید.» و بعد چیزی مثل این رو بگید: «از این که سعی داری من رو امن نگه داری ممنونم ولی لازمه رویکردهای جدیدی رو امتحان کنیم.»
دکتر کول توصیه میکنه از این صداها بپرسید چطور میتونید مرزهای سالم به وجود بیارید و ابزارهای خودمراقبتی خودتون رو به کار بگیرید تا به بهترین شکل ممکن، بهترین نسخه از خودتون باشید. «این برای زندگی شما و کار شما مهمه. شما چیزی بیشتر از شغلتون هستید.»
این نوشته ترجمهای از بلاگ پست «How Toxic Productivity Is Harming Your Health And How To Find Balance» است که توسط «آژانس محتوای نیمفاصله» ترجمه شده.
یک پاسخ
متشکرم.
به خوندن چنین مطلبی نیاز داشتم.
متشکرم.